Is snurken slecht voor je gezondheid?

Bij snurken zijn de neus- en/of keelholte vernauwd, maar stroomt er nog wel lucht doorheen. Bij slaapapneu worden die holtes helemaal afgesloten en stopt het ademhalen gedurende een periode van 10 seconden of meer. Daardoor schiet je wakker, vaak met een schok, waarna je opnieuw ademhaalt en verder slaapt. Dit gaat meestal gepaard met zeer luid gesnurk. Soms zo luid, dat de snurker er zelf wakker van wordt.  

Iedereen heeft wel eens slaapapneu. Maar als je meer dan vijf apneus per uur hebt en last hebt van klachten overdag, zoals slaperigheid, vermoeidheid of concentratieverlies, kan het zijn dat je lijdt aan het obstructieve slaapapneu-syndroom (OSAS). Als je meerdere keren per uur wakker wordt, kan dit een ernstig effect hebben op je slaapkwaliteit. Door apneu heb je regelmatig zuurstoftekort tijdens de slaap. Dit verstoort de volledige en herstellende slaap. Je hebt dan vaak het idee de hele nacht geslapen te hebben, maar wordt ‘s morgens toch uitgeput wakker.  

Ongeveer 10% van de snurkers lijdt aan slaapapneu. En alle slaapapneu-patiënten snurken. De aandoening komt voor op elke leeftijd, al gaat het meestal om (zwaardere) mannen van middelbare leeftijd of vrouwen na de menopauze. Obstructief slaapapneu is een ernstige aandoening die vaak onopgemerkt blijft, maar die aanzienlijke gevolgen voor de gezondheid kan hebben als ze niet wordt behandeld. Als je adempauzes vaststelt bij je partner, kan je best meteen aan de alarmbel trekken en je partner motiveren om zich te laten onderzoeken.  

Lijd jij aan slaapapneu? 

Drie cruciale vragen: 

• Snurk je? 

• Hebt je last van slaperigheid overdag? 

• Zijn er ademstops (vastgesteld door je bedpartner)? 

Behandelen is noodzakelijk 

Heb je elke vraag met ‘ja’ beantwoord? Dan kan je best je huisarts of een NKO-arts raadplegen. Om vast te stellen of er bij jou inderdaad sprake is van obstructief slaapapneu moet je een slaaponderzoek ondergaan. Het stellen van de diagnose is belangrijk omdat OSAS kan leiden tot oververmoeidheid en concentratieverlies en daardoor een verhoogd risico op ongevallen, zowel thuis, op het werk als in het verkeer. De gevolgen op lange termijn zijn nog ernstiger, want wie kampt met obstructief slaapapneu loopt ook meer risico op diabetes en hart- en vaatziekten.  

Voor mensen met een milde vorm van slaapapneu verwijzen we naar de tips in ons artikel ‘Help, mijn partner snurkt!’.  

Mensen met matig tot ernstig slaapapneu (meer dan 15 apneus per uur) hebben vaak veel baat bij een behandeling met continue positieve luchtdruk (Continuous Positive Airway Pressure of CPAP). Je ademt dan tijdens het slapen door een masker met pomp die voor een constante positieve druk in de luchtwegen zorgt, waardoor de mond- en keelholte openblijven. Als het toestel goed is afgesteld en je het consequent gebruikt, normaliseert deze behandeling de ademhaling en het slaappatroon. Maar niet iedereen verdraagt ze even goed. Sommigen hebben last van claustrofobie, andere kampen met irritatie, een loopneus, tranende ogen, … Dat neemt niet weg dat CPAP de meest toegepaste en efficiëntste behandeling van slaapapneu is. In België wordt de behandeling terugbetaald voor patiënten met 20 of meer adempauzes per uur. En de behandeling maakt een wereld van verschil, vertelt Stephen in zijn getuigenis. Bij sommige apneu-patiënten tenslotte is een operatieve ingreep noodzakelijk. 

Wacht niet om hulp te zoeken. Je gezondheid, maar ook je partner (zoals we uitleggen in ons artikel 'Houdt het gesnurk je wakker?’) zullen je dankbaar zijn.